The Seremban Cinema Experience

Volgens de critici hier in Maleisië (the "most successful Malaysian filmin terms of global reach,") stond ons een prachtig epos te wachten met verbluffende special effects en magische momenten. We stellen ons daarbij de vraag: gaat het om een cultuurverschil of is het een kwestie van slechte smaak. Wij hopen op het laatste. Uiteraard zal dit niet ons laatste cinemabezoek zijn hier. Het zou ook kunnen dat we gewoon een slechte keuze hebben gemaakt, een mens komt wel vaker slechte films tegen in de zalen.

Toch is het bewonderenswaardig dat een film van zulk lage kwaliteit zijn weg naar de zalen kan vinden. De acteurs hebben een cursus overacting gekregen. De scenarist heeft alles naar zijn hand gezet. De personages krijgen door een enkele dialoog een levenslange band. Mijn eigen eerste green key experiment was beter dan alle green keys in de film, en dat zegt heel wat. De kleurcorrecties waren ondermaats, verschilden zelfs tussen shots uit eenzelfde scène. Voor de blanke prins werd een 12-jarig uitziend prulventje gecast dat het nog niet zou halen voor een Nutella-reclame. Het hoofdpersonage, Merong, de legendarische stoere koning die iets te lang in het Oedipuscomplex is blijven hangen, stootte iets te veel oergeluiden uit hoewel ze wel bij zijn overdreven spiermassa pasten. De pruiken, oh my God, de pruiken! Chinese vrouwen die Engels praten tegen elkaar, een Romein met een snor, zwaardsteken naast het lichaam... moet ik nog doorgaan? Hoe dan ook, we hebben ons geamuseerd. Het was wel koud in de zaal en de deur werd al opengedaan tijdens de laatste 5 minuten van de film. Ik ben benieuwd naar een volgende cinema-ervaring!
http://www.youtube.com/watch?v=2hasCIdPpsw

http://www.youtube.com/watch?v=EBXOsKdnaf4

http://www.youtube.com/watch?v=3Qk5Vl6Abwc