Selamat Jalan!: Op avontuur met Cecile en Paul: een relaas, Pt 1

De tijd dringt en de koning drinkt (een glas zoete, bruine Arak) - we hebben het hier zo druk gehad de laatste weken, dat ik permanent zo goed als een maand achtersta met deze blog. Het is inmiddels 28 september in Kuching (Borneo), het regenseizoen is in opmars, het is nu na middernacht en om 6u moeten we eruit om de boot te halen. Maar Blogeus wint het van Morpheus! Of Blogeus het ook wint van de internetverbindingen langs de rivier Rajang, betwijfel ik...

Na het iets te snelle afscheid op KL Sentral Stesen (incl. een traantje van Silvie), blijven wij met z'n tweetjes achter. De stad is zich volop aan het voorbereiden voor de Hari Raya op 30 augustus (letterlijk: hoge dag), dat het einde van de heilige maand Ramadhan inluidt; en Hari Merdeka (letterlijk: onafhankelijkheidsdag) op 1 september. Dit jaar is het toevallig dat beide dagen zo dicht bijeen vallen. De Hari Raya volgt de maankalender, de Hari Merdeka de zonnekalender.

Overal hangt de Maleisische vlag uit; iedereen krijgt enkele dagen vrij, zelfs de gastarbeiders uit Bangladesh, Indonesie en Myanmar - dit zijn hun enige vrije dagen per jaar, wordt mij verteld. En de straten zijn vol mensen die maar wat rondhangen. Ik voel een vreemd, soms gespannen sfeertje. In Little India zie ik een Indier twee Chinezen aftuigen met zijn brommerhelm. Toeristen zie je amper. (Ik heb in die massa geen foto's getrokken: de sfeer was er te vreemd, Silvie is zelfs niet mee naar buiten gegaan toen.)

Op 1 september tenslotte is het ook feest voor ons: Cecile en Paul, de moeder van Silvie en haar vriend, komen ons bezoeken, en dit voor wel zeventien dagen! We gaan de eerste avond heerlijk Malay dineren in het koude restaurant van hotel Chulan; de tweede avond genieten we van de verfijnde ~~Italiaanse~~ Franse keuken van restaurant Frangipane op Changkat Bukit Bintang, de jetsetbuurt van KL.

Na twee dagen vochtige hitte volgt de heerlijke koelte van de Cameron Highlands

De Cameron Highlands, waar we bijna een half jaar geleden ook al een drietal dagen vertoefd hadden, biedt ons aardbeien, thee en koele winden aan - en deze keer ook luxekamers... Onze eerste uitstap hier is wellicht niet meteen volgens de normen van de oudere generatie, maar een oude Maleisische taxi ("teksi") met chauffeur weten ons veel bij te brengen en te onderhouden.

De volgende dag: het zelfde, enkel met een toch wat betere gids, mooiere uitzichten, en een overweldigende ervaring in "the mossy forest" (wat volgens de gids betekent: "for rest"), met afsluiting in een insecten- en slangenpark.